شماره ٧٥٦: عاشقان را گه گهى از رخ نوايى تازه کن
عاشقان را گه گهى از رخ نوايى تازه کن
خستگان را گه گه از پاسخ جفايى تازه کن
غمزه را آشفته ساز و خون ما بر خاک ريز
خنده را بر لب گمار و خون بهايى تازه کن
بوسه دزديده خواهم، گر نه بدهى ظاهرا
وعده پوشيده ده، لب را گوايى تازه کن
لعل تو درمان جان است و لبم را دردمند
دردمند خويش را، آخر دوايى تازه کن
بى وفايى را دهان بربسته اي، بگشا دهان
يا ز ما خون ريز يا با ما وفايى تازه کن
صبحدم بويى ز زلف خود سوى خسرو فرست
ملک افريدون و خاقان بر گدايى تازه کن
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده