شماره ٤٠٥: گل ز بيم باد زير پرده مى دارد چراغ
گل ز بيم باد زير پرده مى دارد چراغ
آري، آري، باد را طاقت نمى آرد چراغ
هر شبى پروين که عکس خويش در آب افگند
آسمان گويى ميان آب مى کارد چراغ
برگ مى ريزد ز گل، دانم خزان خواهد رسيد
ميهمان آيد به خانه چون که گل بارد چراغ
چون در افتد برق در ابر سيه نظاره کن
ابر را شب داند و آن را چه پندارد چراغ
ابرها تيره ست نگذارم مى روشن ز کف
کس به تاريکى روان از دست نگذارد چراغ
بى چراغى مى جهان بر ديده خسرو شب است
ساقى خورشيد رويى کو که بسپارد چراغ؟
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده