رباعی شماره ۷۶
در دهر چو آواز گل تازه دهند
فرمای بتا که می به اندازه دهند
از حور و قصور و ز بهشت و دوزخ
فارغ بنشین که آن هر آوازه دهند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- چندان که نگاه می‌کنم هر سویی
- با سرو قدی تازه‌تر از خرمن گل
- من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت
- فصل گل و طرف جویبار و لب کشت
- بنگر ز صبا دامن گل چاک شده
نظرات نوشته شده
- فرهاد شریفیان در تاریخ ۹ دی ۱۳۹۸ نوشته
- عالی عالی عالی