شماره ٥٠٣: نصيب خلق زياد از نعم نمى گردد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
نصيب خلق زياد از نعم نمى گردد
ز بحر، آب گهر بيش و کم نمى گردد
ز عشق پيروى راه و رسم عقل مجوى
که خضر تابع نقش قدم نمى گردد
ز شور حشر چه پرواست راست کيشان را؟
مصاف مانع رقص علم نمى گردد
زمين ز کاسه دريوزه، گر شود غربال
فروغ گوهر خورشيد کم نمى گردد
به نوبهار جوانى اطاعت حق کن
که چوب، خشک چو گرديد خم نمى گردد
بر آن سفال حلال است ذوق تشنه لبى
که از محيط پذيراى نم نمى گردد
درين جهان ننشيند درست، نقش کسى
که همچو سکه به گرد درم نمى گردد
ز تخم سوخته اين شيوه ام خوش آمده است
که سبز از نم ابر کرم نمى گردد
نبسته از سر هر موى خويش زنارى
پرستش تو قبول صنم نمى گردد
ازان عزيز بود خشت خم که همچو سبو
به دست و دوش براى شکم نمى گردد
بود هميشه رخ سايلش غبارآلود
کسى که آب ز شرم کرم نمى گردد
غمى است بر دل آزادم از جهان صائب
که همچو بار دل سرو کم نمى گردد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید