شماره ٤٤٨: در جهان کس مى عشرت نتوانست کشيد
در جهان کس مى عشرت نتوانست کشيد
آروز پاى فراغت نتوانست کشيد
آه کز پستى اين مجمر بى روزن چرخ
نفسى شعله فطرت نتوانست کشيد
هرکه بالين قناعت ز کف دست نکرد
رخت بر بستر راحت نتوانست کشيد
فرد شو فرد که تا خضر نشد دور از خلق
دم آبى به فراغت نتوانست کشيد
دشت تفسيده عشق است که خورشيد بلند
پا از آنجا به سلامت نتوانست کشيد
دل که خمخانه آفات تهى کرده اوست
باده تلخ نصيحت نتوانست کشيد
نرمى از خلق مداريد توقع که مسيح
روغن از ريگ به حکمت نتوانست کشيد
ديد تا روى ترا آينه، رو پنهان کرد
خجلت صبح قيامت نتوانست کشيد
به چمن رفتى و از شرم گل عارض تو
غنچه خميازه حسرت نتوانست کشيد
صائب از سايه ارباب کرم سر دزديد
کوه بر فرق ز منت نتوانست کشيد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده