شماره ١٠٣: عشق صد لخت جگر بر مژه تر دارد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
عشق صد لخت جگر بر مژه تر دارد
گره افزون خورد آن رشته که گوهر دارد
عاشق آن است که پا بر سر افلاک نهد
باده آن است که خشت از سر خم بردارد
از خط سبز چه پرواست لب لعل ترا؟
چه زيان موج به سرچشمه کوثر دارد؟
رشک بر کوکب اقبال حباب است مرا
که به هر چشم زدن عالم ديگر دارد
گريه و آه، گل و سبزه باغ هنرست
تيغ در آتش و آب است که جوهر دارد
غنچه در جامه خود چاک زدن عاجز نيست
دل عاشق چه غم از طارم اخضر دارد؟
مدعى کيست که هنگامه ما سرد کند؟
آتش ما مدد از دامن محشر دارد
هر قدر مرتبه عشق بلند افتاده است
سخن صائب ما رتبه ديگر دارد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید