شماره ٤١٣: نگارم در گلستان رفت و خارم پيش مى آيد
نگارم در گلستان رفت و خارم پيش مى آيد
ز خارا هم کنون بر من هزاران نيش مى آيد
رقيبت مهربانى هشت و ما را دشمن جان شد
دلم را، اى پسر، بنگر، چه محنت پيش مى آيد؟
بلا و محنت هجران، چه حال است اين که پيوسته
نصيب جان مجروح من درويش مى آيد
ز بيگانه نمى نالم، مرا معلوم شد، اى مه
که غمهاى جهان يکسر مرا از خويش مى آيد
منال ز جور و محنتها، خموش و دم مزن خسرو
که بر بى صبر در عالم مصيبت بيش مى آيد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده