شماره ٣٣٠: مرا با خار غم بگذار و گشت باغ و گلشن کن
مرا با خار غم بگذار و گشت باغ و گلشن کن
پى آرايش بزم حريفان گل به دامن کن
تو شمع مجلس افروزى ، من سرگشته پروانه
مرا آتش به جان زن ديگران را خانه روشن کن
مکن ناديده وز من تند چون بيگانگان مگذر
مرا شايد که جايى ديده باشى چشم بر من کن
چو کار من نخواهد شد به کام دوستان از تو
هلاکم ساز بارى فارغم از طعن دشمن کن
ببين وحشى که چون سويت به زهر چشم مى بيند
ترا زان پيش کز مجلس براند عزم رفتن کن
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده