شماره ٤٥٠: دل مرا به نگاهى ز من برآوردى
دل مرا به نگاهى ز من برآوردى
سخن نکرده مرا از سخن برآوردى
به روى گرم، دو صد شمع پاى در گل را
نفس گداخته از انجمن برآوردى
چه سروها و چه شمشادها موزون را
به يک نسيم خرام از چمن برآوردى
به يک اشاره شهيدان غرقه در خون را
چو آفتاب ز صبح کفن برآوردى
ز ميوه هاى بهشتي، هزار زاهد را
به جلوه دادن سيب ذقن برآوردى
به بوى زلف معنبر، غزال مشکين را
چو نافه موى کشان از ختن برآوردى
دل رميده چه باشد، که ماه کنعان را
به شيوه هاى غريب از وطن برآوردى
گرفت شعله حسن تو رنگ نيلوفر
بنفشه تا ز گل و ياسمن برآوردى
به آب و رنگ عقيق تو چشم بد مرساد!
که خون ز چشم سهيل يمن برآوردى
عنان به خامه آتش زبان مده صائب
که دود از دل اهل سخن برآوردى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده