شماره ٤٤٤: باش در ذکر خدا دايم اگر جويايى

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش نهم

افزودن به مورد علاقه ها
باش در ذکر خدا دايم اگر جويايى
کاين براقى است که تا عرش ناستد جايى
پاى من بر سر گنج است ز جمعيت دل
نيست در دستم اگر چون دگران دنيايى
لاله را نعل بود بر سر آتش در کوه
در ره سيل حوادث تو چه پا برجايى
چشم خفاش ز خورشيد ندارد قسمت
ورنه در ديده روشن گهران پيدايى
طوق هر فاخته اى ديده حيرت زده اى است
در رياضى که بود سرو سهى بالايى
چشم کوته نظر آيينه ظاهربين است
ورنه در سينه هر قطره بود دريايى
صائب از هر دو جهان قطع نظر آسان است
اگر از جانب معشوق بود ايمايى



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید