شماره ٣٧٧: مکن با ارتکاب جرم اظهار پشيمانى

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش نهم

افزودن به مورد علاقه ها
مکن با ارتکاب جرم اظهار پشيمانى
چه لازم با دروغ آميختن آلوده داماني؟
منه زنهار دل بر مهلت صد ساله دنيا
که آخر مى شود، چندان که يک تسبيح گردانى
ترا گردند چون پروانه گرد سر پريزادان
اگر از خامشى بر لب نهى مهر سليمانى
نه امروزست از اشک يتيمى دامنم دريا
ز طفلى کشتى گهواره من بود طوفانى
مکن چين جبين زنهار در کار گرفتاران
که سوهانى است بند دوستى را چين پيشانى
ازين آشفته تر کن اى صبا آن زلف مشکين را
که فيض بوى خوش بسيار گردد در پريشانى
در آن گلشن که آن شمشاد بالا جلوه گر گردد
ز طوق قمريان زنار بندد سرو بستانى
من حيران چه سازم کز تماشاى خرام او
ز گردش باز مى ماند فلک چون چشم قربانى
مگو بى پرده پيش خلق حال خود چو بى شرمان
که کشف عورت فقرست اظهار پريشانى
تجرد قطع زنار علايق مى کند صائب
سلاحى نيست تيغ تيز را بهتر ز عريانى



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید