شماره ٥٧٩: دل از عاشق به شرم آن نرگس غماز مى گيرد
دل از عاشق به شرم آن نرگس غماز مى گيرد
شکار خود به چشم بسته اين شهباز مى گيرد
اگر روى دلى از غنچه اين بوستان بيند
زباد صبح بلبل بوى گل را باز مى گيرد
چراغ اهل معنى مى شود از سرزنش روشن
زبان شمع تيزى از دهان گاز مى گيرد
اگرچه مانع پرواز مى باشد گرفتارى
مرا دل در بر از ياد قفس پرواز مى گيرد
مشو از شکر حق غافل که حق از خلق نعمت را
نمى گيرد به کفر، اما به کفران باز مى گيرد
در انجام حيات از ضبط او عاجز نمى گردد
عنان نفس صائب هر که از آغاز مى گيرد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده