شماره ٣٦٦: تا خط مشکين لب لعل ترا در بر کشيد
تا خط مشکين لب لعل ترا در بر کشيد
موج بيتابى الف بر سينه کوثر کشيد
زنگ هستى از دل ما برد ذوق نيستى
عود ما آخر دم خوش در دل مجمر کشيد
اين که گرد ماه تابان مى نمايد هاله نيست
ماه از شرم جمال او سپر بر سر کشيد
تنگدستى مرگ را در کام شيرين مى کند
بيد از بى حاصلى بر خويشتن خنجر کشيد
جوهر از بيطاقتى چون مار مى پيچد به خود
زخم گستاخ که شمشير ترا در بر کشيد؟
کاسه دريوزه دريا از صدف بر کف گرفت
هر کجا مژگان صائب رشته از گوهر کشيد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده