شماره ١٠٩: مى پرستان در بهشت نقد ساغر مى کشند
مى پرستان در بهشت نقد ساغر مى کشند
دور گردان انتظار آب کوثر مى کشند
خود حسابان از کتاب و از حساب آسوده اند
ساده لوحان انتظار صبح محشر مى کشند
حسن را با بى سروپايان بود روى نياز
ذره ها از پنجه خورشيد ساغر مى کشند
خامشان را هست در ميخوارگى ظرف دگر
ماهيان از بى زبانى بحر بر سر مى کشند
غافل از شيرينى گفتار خود افتاده اند
طوطيان از ساده لوحى ناز شکر مى کشند
پاکبازانى که دست از رشته جان شسته اند
بى تکلف بحر را چون موج در بر مى کشند
مى رسانند از دل دريا به ساحل نامه ها
موجها گاهى زدست بحر اگر سر مى کشند
چون صدف لب پيش ابر نوبهاران باز کن
کآبرو را با گهر اينجا برابر مى کشند
حسن عالمسوز را بى پرده ديدن مشکل است
شعله رويان روغن از چشم سمندر مى کشند
در ترازو عارفان را نيست صائب سنگ کم
کعبه و بتخانه را اينجا برابر مى کشند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده