شماره ٨٩: از مروت نيست منع صوفى از ذکر بلند

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش چهارم

افزودن به مورد علاقه ها
از مروت نيست منع صوفى از ذکر بلند
مهر خاموشى در آتش چون زند بر لب سپند؟
روح قدسى در تن خاکى چسان خامش شود؟
طشت بام افتاده را آواز مى باشد بلند
اختيارى نيست وجد و نعره ارباب حال
در گسستن ناله بيتابانه مى خيزد زبند
حلقه ذکرست، اگر در گاه حق را حلقه اى است
پامنه زين حلقه بيرون تا شوى اقبالمند
مى کند مغشوش جوهر صفحه آيينه را
صوفيان صافدل از علم رسمى فارغند
بى حدى ممکن نگردد قطع راه دور عشق
سالکان واصل نمى گردند بى ذکر بلند
از فلاخن سنگ بى گردش نمى گردد خلاص
جان زندانى به وجد آزاد مى گردد زبند
جان علوى در تن سفلى چسان گيرد قرار؟
صيد وحشى چون شود آسوده در دام و کمند؟
از نمد بر سنگ صائب مى خورد دندان مار
هر که شد پشمينه پوش آزاد گردد از گزند



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید