شماره ٧٦: منت ايزد را که طبع بى نيازم داده اند
منت ايزد را که طبع بى نيازم داده اند
جان آگاه و زبان نکته سازم داده اند
گرچه دست و دامنم خالى است از نقد مراد
گوهر بى قيمتى چون امتيازم داده اند
کوتهى چون ناله نى نيست درانداز من
در خراش سينه ها دست درازم داده اند
گشته ام صد پيرهن نازکتر از موى ميان
آتشين رويان زداغ از بس گدازم داده اند
در شکارستان عالم مدتى چون شاهباز
بسته ام چشم طمع، تا چشم بازم داده اند
از گريبان دو عالم دست کوته کرده ام
تا به کف سر رشته زلف درازم داده اند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده