غزل شماره ۳۶۱
آن ماه براى کس نمى آيد
کو با غم خويش بس نمى آيد
در آينه روى خويش مى بيند
در دام هواى کس نمى آيد
گر تو به هوس جمال او خواهى
او در طلب و هوس نمى آيد
جانا ره عشق چون تو معشوقى
در زير تک فرس نمى آيد
در وادى بى نهايت عشقش
سيمرغ به يک مگس نمى آيد
هرگز نشوى تو هم نفس کس را
کانجا که تويى نفس نمى آيد
خورشيد بلند را چه کم بيشى
کش سايه ز پيش و پس نمى آيد
چون در قعر است در وصل تو
جز بر سر آب خس نمى آيد
در پاى فراق تو شوم پامال
چون وصل تو دسترس نمى آيد
عطار که چينه تو مى چيند
مرغى است که در قفس نمى آيد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده