شماره ۸۸٦٩: تشنه ام تا بکى آخر بده آبى ساقى

غزلستان :: خواجوی کرمانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
تشنه ام تا بکى آخر بده آبى ساقى
فى حشاى اضطرمت نايرة الا شواق
عمر باقى بر صاحب نظران دانى چيست
آنچه از باده دوشينه بماند باقى
عنت الورق على قلقلة الاقداح
و لنا القرقف فى بلبلة الاحداق
گر گل از گل بدمد بيدل جان افشانرا
صحف تکتب بالدمع على الاوراق
ايکه هستى ز نظر غايب و حاضر در دل
فى الکرى طيفک ما غاب عن الآماق
تو اگر فتنه دور قمرى نادر نيست
که به رخسار چو مه نادره آفاقى
گرچه روزى به نهايت رسد ايام بقا
فى الهوى لا تتناهى طرق العشاق
سر براى تو که هم دردى و هم درمانى
جان فداى تو که هم زهرى و هم ترياقى
ان للمغرم فى النشوة صحوا رفقا
لا تلوموا واعينوا زمرا لفساق
دلق از رق بمى لعل گرو کن خواجو
که مناسب نبود عاشقى و زراقى
جام مى گير که بر بام سماوات زنيم
علم مرشدى و نوبت به اسحاقى



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید