شماره ٦٨٨: ما ز رخ کار خويش پرده بر انداختيم
ما ز رخ کار خويش پرده بر انداختيم
با رخ دلدار خويش نرد نظر باختيم
مشعله بيخودى از جگر افروختيم
و آتش ديوانگى در خرد انداختيم
بر در ايوان دل کوس فنا کوفتيم
بر سر ميدان جان رخش بقا تاختيم
گر سپر انداختيم چون قمر از تاب مهر
تيغ زبان بين چو صبح کز سر صدق آختيم
شمع دل افروختيم عود روان سوختيم
گنج غم اندوختيم با غم دل ساختيم
سر چو ملک بر زديم از حرم سرمدى
تا علم مرشدى برفلک افراختيم
چون دم ديوانگى از دل خواجو زديم
مست مى عشق را مرتبه بشناختيم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده