شماره ٢٥٥: اگر آن ماه مهربان گردد

غزلستان :: خواجوی کرمانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
اگر آن ماه مهربان گردد
غم دل غمگسار جان گردد
آنکه چون نامش آورم بزبان
همه اجزاى من زبان گردد
ور کنم ياد ناوک چشمش
مو بر اعضاى من سنان گردد
چون کنم نقش ابرويش بردل
قد چون تير من کمان گردد
مه ز شرم جمال او هرماه
در حجاب عدم نهان گردد
يا رب اين آسياب دولابى
چند برخون عاشقان گردد
چون دلم با غم تو گويد راز
در ميان خامه ترجمان گردد
از لبت هر که او نشان پرسد
چون دهان تو بى نشان گردد
چون ز لعلت سخن کند خواجو
شکر از منطقش روان گردد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید