شماره ١٧٥: آن حور ماه چهره که رضوان غلام اوست
آن حور ماه چهره که رضوان غلام اوست
جنت فراز سرو قيامت قيام اوست
گر زانکه مشک ناب ز چين مى شود پديد
صد چين در آن دو سلسله مشک فام اوست
مقبل کسى کش او بغلامى کند قبول
اى من غلام دولت آنکو غلام اوست
عامى چو من بحضرت سلطان کجا رسد
ليکن اميد بنده بانعام عام اوست
پروانه گر چو شمع بسوزد عجب مدار
کان سوختن ز پختن سوداى خام اوست
مشتاق را بکعبه عبادت حلال نيست
الا بکوى دوست که بيت الحرام اوست
وحشى ببوى دانه بدام اوفتد وليک
خرم دلى که دانه خال تو دام اوست
هر کو کند بماه تمامت مشابهت
اين روشنست کز نظر ناتمام اوست
خواجو بترک نام نکو گفت و ننگ داشت
از ننگ و نام اگر چه که ننگم ز نام اوست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده