شماره ١٥٨

غزلستان :: عرفی شیرازی :: مثنوی

افزودن به مورد علاقه ها
دانى که چيست مصلحت ما گريستن
پنهان ملول بودن و تنها گريستن
بيدرد را بصحبت ارباب دل چکار
خنديدن آشنا نبود با گريستن
دايم بگريه غرقم و چون نيک بنگرم
زين گريه ره دراز بود تا گريستن



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید