رباعی شماره ۱۹۴۲
گوئی که مگر به باغ رز رشته‌امی
یا بر رخ خویش زعفران کشته‌امی
آن وعده که کرده‌ای رها می‌نکند
ور نی خود را به رایگان کشته‌امی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- تا تن نبری دور زمانم کشته است
- خورشید که در خانه بقا می نکند
- با درد بساز چون دوای تو منم
- جودت همه آن کند که دریا نکند
- ای کوران را به لطف ره بین کرده
نظرات نوشته شده