رباعی شماره ۷۳۷
شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید
چون بچهی خرد آستین برخاید
چون دید مرا کنار را بگشاید
چون باز جهد مرغ دلم برباید
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- گویم که کیست روحافزا مرا
- آن یار که از طبیب دل برباید
- چون از رخ یار دور گشتم به بهار
- تا کی باشی ز دور نظارهی ما
- ای آنکه گرفت شربت از مشرب ما
نظرات نوشته شده