شماره ٧٣٥: طاعت کند سرشک ندامت گناه را

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
طاعت کند سرشک ندامت گناه را
ريزش سفيد مى کند ابر سياه را
نقصى به سرکشان ز تواضع نمى رسد
حسن از شکستگى شود افزون کلاه را
ز افتادگى به مسند عزت رسيده است
يوسف کند چگونه فراموش، چاه را؟
از عشق پاک، دايره حسن شد تمام
آغوش هاله ساخت کمربسته چاه را
تا گشت روشنم که به جايى نمى رسد
کردم گره چو لاله به دل دود آه را
مشکل که خط سبز به انصاف آورد
آن چشم نيم مست فراموش نگاه را
خواهد به صد نياز ز درگاه بى نياز
صائب دوام دولت عباس شاه را



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید