شماره ٦٩٧: افسردگى است چاره دل دردمند را
افسردگى است چاره دل دردمند را
خاکسترست بستر راحت سپند را
از دار و گير عشق، ملايک مسلمند
صيد حرم چه قدر شناسد کمند را؟
خضرى است شوق دوست که چون راه سر کند
بيرون برد مسلم از آتش سپند را
تا خط مشکبار تو آمد به روى کار
آماده گشت نافه چين ريشخند را
همت بلند دار که خورشيد تربيت
در چاشنى است ميوه شاخ بلند را
طالع نگر، که خار و خس ما نکرد دود
جايى که ماهتاب بسوزد سپند را
اى باد اگر به گلشن طهران گذر کنى
از ما بپرس صائب نادردمند را
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده