شماره ٤٧٧: صاف گشتن ز خودى باده ناب است اينجا

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
صاف گشتن ز خودى باده ناب است اينجا
دست شستن ز جهان عالم آب است اينجا
همه از درد طلب نعل در آتش دارند
کوه چون ريگ روان پا به رکاب است اينجا
نيست زان گوهر ناياب کسى را خبرى
چشم غواص تهى تر ز حباب است اينجا
وصل، از حيرت سرشار، جدايى شده است
در دل بحر، گهر طالب آب است اينجا
فارغ از گردش چرخند ز خود بى خبران
موج شمشير حوادث رگ خواب است اينجا
در ته گرد يتيمى گهرى پنهان هست
پرده گنج بود هر که خراب است اينجا
هر چه از عمر به غفلت گذرد عمر مدان
کز نفس آنچه شمرده است حساب است اينجا
مى شود دشمن سرکش به تحمل مغلوب
خاک در کشتن آتش به از آب است اينجا
ناز دولت نکشند اهل قناعت صائب
کمر و تاج کم از موج و حباب است اينجا



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید