شماره ٢٦٧: با زمين گيرى سپهر گرم رفتاريم ما

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
با زمين گيرى سپهر گرم رفتاريم ما
همچو مرکز پاى بر جاييم و سياريم ما
سنگ راه هيچ کس از خاکسارى نيستيم
زير پاى رهنوردان راه همواريم ما
با هزاران چشم مى جوييم عيب خويش را
چون رسد نوبت به عيب خلق، ستاريم ما
خودفروشى پيشه ما نيست چون بى مايگان
بى نياز از ناز بى جاى خريداريم ما
زيب مردان از خودآرايى نظر پوشيدن است
گه به بند جامه، گه در قيد دستاريم ما
گر به پا، درد سر آن آستان کم مى دهيم
از ره اخلاص دستى در دعا داريم ما
حرف بى جا از لب ما کم تراوش مى کند
بى سؤال از گفتگو خامش چو کهساريم ما
نيست چون طاوس چشم ما به بال و پر ز پا
عيب خود را در نظر بيش از هنر داريم ما
کارفرمايى چو شيرين در جهان تلخ نيست
ورنه چون فرهاد دستى در هنر داريم ما
آنچه ما از دل سياهى با جوانى کرده ايم
هر چه با ما مى کند پيرى سزاواريم ما
از صفاى سينه ما گر چه داغ است آفتاب
در ميان زنگيان آيينه تاريم ما
تلخکامان را به شيرينى دهن خوش مى کنيم
در زمين شور بيش از پاک مى باريم ما
تا رسيدن باده را با خم مدارا لازم است
ورنه از زندان جسم تيره بيزاريم ما
روى ما را سرخ خواهد کرد صائب روز حشر
آل تمغايى که از آل عبا داريم ما



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید