شماره ١٥٤: بى زبانى پرده دارى مى کند راز مرا

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
بى زبانى پرده دارى مى کند راز مرا
مى دهد خاموشى من سرمه غماز مرا
گر برون آيد، به خون خود گواهى مى دهد
ناله تا در دل نگردد خون، هم آواز مرا
از نوازش منت روى زمين دارد به من
چرخ سنگين دل زند گر بر زمين ساز مرا
گوش گل بى پرده از گلبانگ من گشت و هنوز
باغبان سنگدل نشنيده آواز مرا
کى به ساحل مى گذارد موجه خود را محيط؟
از شکستن نيست پروا بال پرواز مرا
سيل از ويرانه من شرمسارى مى برد
نيست جز افسوس در کف خانه پرداز مرا
از شبيخون نسيم صبح ايمن مى شود
شمع اگر فانوس سازد پرده راز مرا
از دو عالم دوخت چشمم دوربينى هاى عشق
تا کجا خواهد گشودن چشم شهباز مرا
عقل اگر صائب نسازد با دل من گو مساز
عشق با آن بى نيازى مى کشد ناز مرا



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید