غزل

ز جام عاشقى مستم دگر بار

بريدم مهر و پيوستم دگر بار

به دام عاقلى افتاده بودم

ز دام عاقلى جستم دگر بار

ز عشقت توبه کردم، چون بديدم

ترا، آن توبه بشکستم دگر بار

وجودم نيست گشت از عشق، تا تو

نپندارى که من هستم دگر بار

مرا معذور دار، ار بر خروشم

که هم ديوانه، هم مستم دگر بار

ز دم در دامنت دست، ار بگيرى

درين بيچارگى دستم دگر بار

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.