شماره ٢٨٦: نوبهارست، بيا، تا قدحى نوش کنيم
نوبهارست، بيا، تا قدحى نوش کنيم
باشد اين محنت ايام فراموش کنيم
ساقيا، هوش و خرد تفرقه خاطر ماست
باده پيش آر، که ترک خرد و هوش کنيم
حد ما نيست که پيش تو بگوييم سخن
هم تو با ما سخنى گوي، که ما گوش کنيم
بارها غم بتو گفتيم، ز ما نشنيدى
بعد ازين مصلحت آنست که خاموش کنيم
هيچ ناگفته بجانيم ز نيش ستمت
واي! اگر زان لب شيرين طمع نوش کنيم
ما که باشيم، که ما را دهد آغوش تو دست؟
با خيال تو مگر دست در آغوش کنيم
يار چون ساقى بزمست، هلالي، برخيز
تا بيک جرعه ترا واله و مدهوش کنيم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده