شماره ٥٣: هر آتشين گلي، که بر اطراف خاک ماست
هر آتشين گلي، که بر اطراف خاک ماست
از آتش دل و جگر چاک چاک ماست
دامن کشان ز خاک شهيدان گذشته اى
گردي، که دامن تو گرفتست، خاک ماست
ساقي، برو، که باده گل رنگ بى لبش
گر آب زندگيست که زهر هلاک ماست
پاکست همچو دامن گل چشم ما ولى
دامان يار پاک تر از چشم پاک ماست
دهقان سالخورده، که پاينده باد، گفت:
آنست آب خضر، که در جوى تاک ماست
درمان دل مجوي، هلالي، که درد عشق
خاص از براى جان و دل دردناک ماست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده