شماره ٢٩٥: آن قدر شوق گل روى تو دارم که مپرس
آن قدر شوق گل روى تو دارم که مپرس
آن قدر دغدغه از خوى تو دارم که مپرس
چون ره کوى تو پرسم دلم از بيم طپد
آن قدر ذوق سر کوى تو دارم که مپرس
سر به زانوى خيال تو هلالى شده ام
آن قدر ميل به ابروى تو دارم که مپرس
از خم موى توام رشته جان ميگسلد
آن قدر تاب ز گيسوى تو دارم که مپرس
صدره از هوش روم چون رسد از کوى تو باد
آن قدر بيخودى از بوى تو دارم که مپرس
جانم از شوق رخت دير برون مى آيد
انفعال آن قدر از روى تو دارم که مپرس
محتشم تا شده خرم دلت از پهلوى يار
آن قدر ذوق ز پهلوى تو دارم که مپرس
محتشم تا شده آن شوخ به نظمت مايل
ذوقى از طبع سخنگوى تو دارم که مپرس
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده