شماره ٨٥: دلى دارم چو دامان گل از غم چاک گرديده
دلى دارم چو دامان گل از غم چاک گرديده
سرى بر آستان او ز محنت خاک گرديده
ز بس کز غمزه او تيغ بيداد آمده بر من
سراسر سينه ام چون دامن او چاک گرديده
به تاباک افگند پروانه را شمع وفا پيشش
که گرد سر هنوزش اندر آن تاباک گرديده
به آن شکل و شمايل با وجود حسن خورشيدى
نديده چون تويى هر چند در افلاک گرديده
عجب گر شادمان گردد درونها بعد ازين هرگز
دل خلقى چنين کز درد من غمناک گرديده
ز به زهر هجر خسرو جان نخواهى داد دور از وى
از آن رويى کز آيين وفا ترياک گرديده
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده