شماره ٢٠٠: عمرى چو گرد در قدم کاروان شدم

عمرى چو گرد در قدم کاروان شدم

تا همچو ناله با جرسى همزبان شدم

از عشق من ز چرخ گذشت آفتاب تو

سرو تو قد کشيد چو من باغبان شدم

تا چند بانفاق کسى هم نمک شود؟

دلسرد از آشنايى اين دوستان شدم

پرواز، دانه خور نکند بلبل مرا

چون سبزه پا شکسته اين بوستان شدم

صائب کسى به رتبه شعرم نمى رسد

دست سخن گرفتم و بر آسمان شدم

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.