شماره ٧٧: گر چه از طول امل پا به سلاسل داريم

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هشتم

افزودن به مورد علاقه ها
گر چه از طول امل پا به سلاسل داريم
همچنان چشم اميد از کشش دل داريم
پاى ما بر سر گنج و ز پريشان نظرى
چشم بر کاسه دريوزه سايل داريم
نيست چون ريگ روان در دل ما فکرمقام
ما ز آهسته روى راحت منزل داريم
به چه جرأت نفس تند برآريم از دل
ما که آيينه روى تو مقابل داريم
به فرو رفتن ازين بحر توان شد به کنار
ما ز کوته نظرى چشم به ساحل داريم
مى زند موج پريزاد ز حق عالم و ما
ديو در شيشه ز انديشه باطل داريم
زان همه تخم اميدى که فشانديم به خاک
کف افسوسى ازين مزرعه حاصل داريم
چون صدف لب چه گشاييم به نيسان صائب
ما که گنج گهر از آبله دل داريم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید