شماره ٢١٧: مائيم ز نار عشق آدم

مائيم ز نار عشق آدم

مائيم ز نور مهر خاتم

ما در دم عشق همچو نائيم

او در دم ما چو روح در دم

دردى است مرا وراى درمان

زخمى است مرا بجاى مرهم

مائيم به وصل دوست دلشاد

مائيم ز هجر يار در غم

گه شبنم گسلتان عشقيم

گاهى شده جمع و آمده يم

در ملک قدم قدم نه از عشق

تا گويندت که خير مقدم

از لوح ضمير نعمت الله

برخوان تو رموز اسم اعظم

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.