گر فسرده نيستى گرمانه باش
عاقلي، ور عاشقى ديوانه باش
آشنائى گر کنى با عاشقان
عاشقانه از خرد بيگانه باش
عشق بحر بيکران است اى پسر
گر به دريا مى روى مردانه باش
زاهد مغرور و کنج صومعه
تو مقيم گوشه ميخانه باش
عشق دريا صورت تو چون صدف
معنيت جو طالب دردانه باش
شمع عشقش آتشى در ما فکند
ذوق اگر دارى بيا پروانه باش
تن رها کن جان به جانانه سپار
نعمت الله را بجو جانانه باش