شماره ٥٩١: گلعذار من برون از پرده بوى خود ميار
گلعذار من برون از پرده بوى خود ميار
بيقراران رابجان از آرزوى خود ميار
نيست ممکن چون رسيدن درتواى جان جهان
عالم آسوده رادرجستجوى خود ميار
نيست چون پرواى دلجويى ترااز سرکشى
از کمند جذبه دلها رابه سوى خود ميار
دردسر خواهى کشيدن از هجوم بلبلان
از لباس غنچه بيرون رنگ وبوى خود ميار
مى گدازد آه محرومان دل فولاد را
بى سبب آيينه را در پيش روى خود ميار
از دو زلف خويش دست شانه راکوتاه کن
صد دل آشفته را بيرون ز موى خود ميار
تا به اشک گرم بتوان دست ورويى تازه کرد
از دگر سرچشمه اى آب وضوى خود ميار
دارد آتش زير پااين رنگهاى عارضى
غير بيرنگى دگر رنگى به روى خودميار
از ته دل گفتگوى اهل حق راگوش کن
خالى از سرچشمه حيوان سبوى خودميار
گر به جرم سينه صافى سنگبارانت کنند
همچو آب از بردباريهابه روى خود ميار
رزق فرزندان حوالت کن به خيرالرازقين
چون کبوتر طعمه بيرون از گلوى خود ميار
نيست ظرف باده پرزور هرکم ظرف را
سيل بى زنهار را صائب به جوى خود ميار
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده