شماره ٤٥٦: خط سيه مبادا زان خال سربرآرد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش ششم

افزودن به مورد علاقه ها
خط سيه مبادا زان خال سربرآرد
عمرش تمام گردد چون مور پربرآرد
در غنچگى چو لاله ما شعله طينتان را
داغ سياه بختى دود از جگر برآرد
دم را به لب گره زن کز قعر بحر غواص
از دولت خموشى عقده گهر برآرد
تنها نمى پرد چشم بر دانه هاى خالش
وقت است خيل مژگان چون مور پربرآرد
هر شاخى از بنفشه ميلى است سرمه آلود
بيچاره عندليبى کز بيضه سربرآرد
سهل است اگر ز تيرش داريم چشم پيکان
از بيد مى تواند همت ثمر برآرد
خضر بلند فطرت با آن سواد روشن
از خط جوهر تيغ مشکل که سربرآرد
از زلف دل گرفتن بازيچه مى شمارد
از قيد هند صائب خودرا اگر برآرد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید