شماره ١٢٤: نه آسمان سبو کش ميخانه تواند

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش ششم

افزودن به مورد علاقه ها
نه آسمان سبو کش ميخانه تواند
در حلقه تصرف پيمانه تواند
چندان که چشم کار کند در سواد خاک
مردم خراب نرگس مستانه تواند
گردنکشان شيشه وافتادگان جام
در زير دست ساقى ميخانه تواند
نه آسمان ز طاق بلند تو شيشه اى است
اين خاک طينتان همه پيمانه تواند
آن خسروان که روز بزرگى کنند خرج
چون شب شود گداى در خانه تواند
جمعى کز آشنايى عالم بريده اند
در جستجوى معنى بيگانه تواند
ما خود چه ذره ايم که خورشيد طلعتان
با روى آتشين همه پروانه تواند
آزادگان که سر به فلک در نياورند
در آرزوى دام تو ودانه تواند
صائب بگو که پرده شناسان روزگار
از دل تمام گوش به افسانه تواند



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید