شماره ١١٤: چون غنچه هر که سربه گريبان نمى کشد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش ششم

افزودن به مورد علاقه ها
چون غنچه هر که سربه گريبان نمى کشد
از باغ برگ عيش به دامان نمى کشد
دلتنگ منت لب خندان مى کشد
ناز نسيم، غنچه پيکان نمى کشد
دلهاى ساده صيقل آيينه همند
ديوانه پا ز حلقه طفلان نمى کشد
سنجيدگان سبک به نظرها نمى شود
سنگ تمام خجلت ميزان نمى کشد
روز حساب عيد بود خود حساب را
بى جرم زرد رويى ديوان نمى کشد
مژگاه حريف گريه بى اختيار نيست
دامان سيل خار مغيلان نمى کشد
لب پيش هر خسى نگشايند قانعان
از مور حرف غير سليمان نمى کشد
از عالم وجود سبکبار مى رود
آزاده اى که منت احسان نمى کشد
چون ماه مصر هر که بود پاک دامنش
شرمندگى ز روى عزيزان نمى کشد
در ديده اى که سرمه حيرت کشيد عشق
آشفتگى ز خواب پريشان نمى کشد
تا هست از خودى اثرى در بساط او
صائب قدم ز حلقه مستان نمى کشد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید