مرغى که رميدن ز جهان بال و پر اوست
از عرش گذشتن سفر مختصر اوست
عشق و محيطى است که دلها گهر اوست
نيلى رخ افلاک ز موج خطر اوست
عشق تو همايى است که دولت اثر اوست
بر هم زدن هر دو جهان بال و پر اوست
شيرينى جان چاشنى خنده ندارد
اين شيوه جانسوز همين با شکر اوست
سيرى ز تماشاى خود آن حسن ندارد
تا آينه ديده ما در نظر اوست
چشم تو چه خونها که کند در دل مردم
زان فتنه خوابيده که در زير سر اوست
شوخى که مرا بى دل و دين ساخته صائب
بتخانه چين پرده نشين نظر اوست