شماره ٥٢٤: واعظ نه ترا پايه گفتار بلندست

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
واعظ نه ترا پايه گفتار بلندست
آواز تو از گنبد دستار بلندست
در کعبه ز اسرار حقيقت خبرى نيست
اين زمزمه از خانه خمار بلندست
مژگان تو از خواب گران است نظربند
ورنه همه جا شعله ديدار بلندست
يک شعله شوخ است که در سير مقامات
گاه از شجر طور و گه از دار بلندست
از بى هنران شعله ادارک مجوييد
اين طايفه را طره دستار بلندست
تن چيست که با خاک برابر نتوان کرد؟
از کوتهى ماست که ديوار بلندست
کوته بود از دامن عريانى مجنون
هر چند که دست ستم خار بلندست
غافل کند از کوتهى عمر شکايت
شب در نظر مردم بيدار بلندست
هر چند زمين گير بود دانه اميد
دست کرم ابر گهربار بلندست
صائب ز بلند اخترى همت والاست
گر زان که ترا پايه گفتار بلندست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید