شماره ٣٧٣: نيشى گرفته سينه خود ريش ميکنم

غزلستان :: عرفی شیرازی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
نيشى گرفته سينه خود ريش ميکنم
تا هست فرصتم ادب خويش ميکنم
ناياب گوهريست مرادم وگرنه من
در يوزه از توانگر و درويش ميکنم
منصوبه چيده عشق و مرا پيش خوانده است
من هم پياده بعبث پيش ميکنم
بيهوده رفتنم ز فروماندگى بهست
تا خضر نيست رهبرى خويش ميکنم
دانم که چيست چاره دردم ز اضطراب
آزار عقل مصلحت انديش ميکنم
عرفى اگر زکاوش دل مانده ام چه باک
ناخن ز کار شد طلب نيش ميکنم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید