شماره ٦٣٠: در لحد گل نکند شعله داغى که مراست

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
در لحد گل نکند شعله داغى که مراست
روغن از ريگ کند جذب چراغى که مراست
درنگيرد نفس شعله به خاکستر سرد
مى خونگرم چه سازد به دماغى که مراست
نکند شبنم گل ريگ روان را سيراب
چه کند مى به لب خشک اياغى که مراست؟
دل من گرم نگردد به سخن با هر کس
ندهد نور به هر بزم چراغى که مراست
نيست در زير فلک پادشهان را صائب
از غم و محنت ايام فراغى که مراست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید