شماره ٢٧٩: نوبهار آيينه طبع سخنساز من است
نوبهار آيينه طبع سخنساز من است
برگ گل چون عندليبان پرده ساز من است
ناله مستانه من بيخودى مى آورد
هر که از خود مى دود بيرون به آواز من است
چون صدف، آبى که دارد گوهر من در گره
همچو سيل نوبهاران خانه پرداز من است
خار صحراى علايق نيست دامنگير من
گردبادم، ريشه من بال پرواز من است
چون صدف نتوان به تيغ از هم جدا کردن لبم
خون خود را مى خورد آن کس که غماز من است
از نظر بازى شود روشن دل تاريک من
روزن غمخانه من ديده باز من است
از نگاهى مى توان صائب مرا تسخير کرد
هر که را مژگان گيرايى است شهباز من است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده