شماره ٢٧٩: چون غنچه نشکفته درين باغ غمين باش

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
چون غنچه نشکفته درين باغ غمين باش
شيرازه اوراق دل از چين جبين باش
چون آتش سوزان مشو ازباد سبکسر
چون آب ز روشن گهرى خاک نشين باش
از خشکى اگر ابر گهربار نگردى
درپرورش دانه افشانده، زمين باش
در بستن چشم است اگر هست گشادى
دررهگذر صيد،طلبکار کمين باش
دنباله روان راست خطر بيش ز رهزن
آگاه ز خود درنفس بازپسين باش
خواهى که به روشن گهرى نام برآرى
در روى زمين خانه نشين همچو نگين باش
شايد درى از غيب به روى تو گشايند
چون خال درآن کنج دهن گوشه نشين باش
صائب نبود زير فلک جاى اقامت
چون موج، سبکسير درين شوره زمين باش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید