شماره ٢٧٨: فارغ ز تمناى جهان گذران باش

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
فارغ ز تمناى جهان گذران باش
بى داعيه چون ديده حيرت زدگان باش
از راه تواضع به فلک رفت مسيحا
باذره تنزل کن و خورشيد مکان باش
زان پيش که ايام بهاران بسر آيد
آماده پرواز چو اوراق خزان باش
در حقه سربسته گذارند گهر را
خاموش نشين، محرم اسرار نهان باش
آيينه خورشيد شود ديده بيدار
چون شبنم گل تادم آخر نگران باش
شد مخزن گوهر صدف از پاک دهانى
يک چند درين بحر تو هم پاک دهان باش
سررشته ميزان عدالت مده از دست
زنهار که با هرکه گران است گران باش
جايى که به کردار بود قيمت مردم
صائب که ترا گفت که چون تيغ،زبان باش ؟



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید