شماره ٢٤٠: با خلق آشتى کن وبا خود به جنگ باش

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
با خلق آشتى کن وبا خود به جنگ باش
فيروز جنگ معرکه نام وننگ باش
انجام بت پرست بود به ز خود پرست
در قيد خود مباش وبه قيد فرنگ باش
خلق وسيع و رزق به يک کس نمى دهند
خلق وسيع داري، گو رزق تنگ باش
چون ماهى ات مباد ز نرمى فرو برند
در کام خلق، اره پشت نهنگ باش
بر صلح و جنگ اهل جهان اعتماد نيست
چون صلح مى کنند مهياى جنگ باش
از چشمه سار تيغ بشودست و روى خويش
در آفتاب زرد خزان لاله رنگ باش
گر پشت پا به عالم صورت نمى زنى
تا حشر در شکنجه اين کفش تنگ باش
صائب هزار بار ترا بيش گفته ام
با خلق صلح کل کن و با خود به جنگ باش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید